Saskia Goldschmidt

Schrijver

  • Home
  • Nieuws
  • Agenda
  • Boeken
    • Schokland
      • Schokland bronnen
      • Schokland recensies
      • Schokland reacties
      • Schokland in de Media
      • Schokland Persmap
      • Schokland vertalingen
    • Veel succes met uw enthousiasme
    • Voddenkoningin
      • Bronnen
      • Recensies
      • Reacties
      • Voddenkoningin in de Media
      • Vertalingen
      • Persmap De Voddenkoningin
    • De hormoonfabriek
      • Recensies
      • Reacties
      • Media
      • Vertalingen
      • Hoorspel
      • Persmap De Hormoonfabriek
    • Verplicht gelukkig
      • Recensies
      • Reacties
      • De voorstelling
      • Media
      • Persmap Verplicht gelukkig
  • Ander werk
  • Blog
  • Saskia Goldschmidt
    • Biografie
    • Media
    • Contact
  • English
    • Biography
    • Shocked Earth
    • The Vintage Queen
    • The Hormone Factory
      • Notes from the author
      • Factsheet
      • Praise
      • Translations
    • Obliged to be happy
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Twitter

Dagboek van een landschap: Escher is hier nooit ver weg

17 december 2016

41. Zaterdag 17 dec. 8.47 uur

Vezelig grijs wolkendek. In de grauwe deklaag zijn wolkenvegen en schapenwolkjes te ontdekken. Ik was zojuist even buiten, geen zuchtje wind, het land houdt de adem in. Het heeft iets geheimzinnigst, dit weidse land, zo dicht bij de zee, waarop niets beweegt. Ja toch, nog geen vijftien meter van me vandaan stond een reetje in het wintertarweveld. Hij zag mij, ik keek naar hem, minutenlang keken we elkaar aan, hij  klein en grijsbruine vacht, fluwelen oren en donkere ronde ogen en zwarte neus, een wild dier met de kop van een knuffelbeest, en ik, in mijn dunne zwarte pyjama, met daarover mijn donkerrode wollen vest, en dikke sokken in ribsloffen. Voor het reetje misschien een heel merkwaardige verschijning. We bekeken elkaar zonder dat we bewogen. Ook wij waren als levenloos, versteend. img_0224 Toen draaide hij zijn kop en galoppeerde in een zacht drafje weg. Daarna verscheen een tweede ree van rechts achter het huis en ook hij liep het tarweveld op. Het was een groot exemplaar, en hij liep mank, zijn linkervoorpoot was stijf. Elke stap die hij deed zag eruit of het pijn deed. Hij zag me niet, hij was gericht op de groene toefjes wintertarwe, snuffelde met zijn snuit tussen de plukjes en strompelde langzaam en ongemakkelijk over het veld in dezelfde richting als waarin de eerste ree verdwenen was.

Het lijkt of het vandaag niet licht wil worden. Het is een kenmerkende donkeredagenvoorkerstmisdag. Alsof de zon het heeft opgegeven, niets van zijn licht dringt door het wolkendek heen en daarmee is het groen, het bruin, het geel in een moedeloze dofheid gedompeld. Het land is veroverd door miljoenen druilerige druppeltjes die met elkaar een sombere mist vormen waarin elk vergezicht verwatert. Het is niet koud, het is niet guur, maar het is ook alles behalve behaaglijk. De kleivoren zijn doordrenkt met vocht, als de zon zou schijnen zouden ze glimmen, nu zijn de toppen van de voren alleen maar lichter dan de diepe insnijdingen zelf.

Gisteren liep ik met F. door het rietland. Ik hoopte hem de baardmannetjes te kunnen laten zien, maar ze leken er niet te zijn. Wel veel eenden; wintertalingen, wilde eenden, toppers, smienten, kuifeenden, die alle bij ons toch ingetogen naderen opschrokken en vanuit het riet opschoten, om in de eigen groep kunstige choreografieën in de lucht te maken. De zon scheen en afhankelijk van hun vliegrichting was er de een na de andere prachtige compositie te zien, het deed me denken aan de houtsnede Dag en nacht van Escher. Hij moet de inspiratie voor zijn werk uit het kijken naar zwermen vogels gehaald hebben. Met iedere zwenking op de thermiek veranderde de gehele zwerm van kleur; wat begon als een zwerm donkere vlinderachtige zwenkende vogels met spitse vleugels, veranderde als bij toverslag in wit gekleurde vlinderachtigen, witte buiken die schitterden in het licht van de zon, vleugels waar het felle licht doorheen leek te schijnen en die deden denken aan libellevleugels. Tot de volgende snelle zwenking en de dag weer nacht werd, het was een aaneenschakeling van wonderbaarlijk mooie metamorfoses.
Toen de smienten opvlogen vlamde het groen van hun vleugels heftig in het zonlicht, het zachte geruis van het vliegen en het ontbreken van een alarmroep droeg bij aan de geheimzinnige sfeer. Een choreografie zonder muziek, de thermiek bepaalde het ritme.
We zagen een buizerd klassiek op een paaltje zitten en bij ons naderen traag en onwillig opvliegen, waarna hij zich, het leek mokkend, met een paar vleugelslagen langzaam over het land naar een volgend paaltje begaf, waar hij verveeld weer ging zitten.
Vijf reetjes stonden in het kleiveld, bevroren silhouetten tegen het felle licht van de zon, hun nekken gedraaid, het zou zo een kersttafereel van porselein kunnen zijn. Soms lijken de uitzichten hier pure kitsch te zijn, maar het is in alle opzichten echt en geen smakeloze imitatie van een geromantiseerde, niet bestaande werkelijkheid.

Nu, op deze grauwe ochtend, vliegt een troep vogels hoog door de lucht. Voor mij, toch nog altijd een vogelleek, te hoog en te ver weg om ze te kunnen herkennen. Ik denk dat het eenden zijn, ze vliegen in een lange rommelige lijn die verandert in een eclips, dan vormen ze een soort vissenfiguur in de lucht. Het voorste troepje vogels dat dicht op elkaar vliegt, een donker propje fladderende massa, houdt vaart in, waardoor een ander stel de koppositie inneemt. Het donkere troepje lijkt op te gaan in de groep vlak na de kop, maar komt daaronder weer tevoorschijn en herneemt dan de koppositie weer. Ik kan snappen dat ze afwisselen, dat doen wielrenners ook, maar ik snap niet zo goed waarom ze zo snel weer terug op kop gaan. Misschien is dit alles nog spielerei en wordt er geoefend voor een eventuele grote trek, als het echt koud gaat worden?
De lucht verandert niet en er is geen wind om de bewolking vooruit te blazen. Het is een grijze dag en dat is het. 9.22 uur

Saskia Goldschmidt Follow

Writer, translated in VK,France, Germany. Hormone Factory, Vintage Queen,Shocked Earth. Vital in life: humor and compassion.

SaskiaGold
Retweet on Twitter Saskia Goldschmidt Retweeted
roxanevaniperen Roxane van Iperen @roxanevaniperen ·
5 feb

Goed idee van @OscarvanG: iedere dag van de Boekenweek een schrijver mee met Pim Lammers @cpnb? Geen knieval voor heksenjachten.

Reply on Twitter 1622239538213945344 Retweet on Twitter 1622239538213945344 20 Like on Twitter 1622239538213945344 312 Twitter 1622239538213945344
Retweet on Twitter Saskia Goldschmidt Retweeted
jjmdera Jeroen Dera @jjmdera ·
4 feb

Allemaal doen wat Marjolein zegt! Niet alleen als tegengeluid, maar ook omdat het écht goede jeugdpoëzie is. https://twitter.com/JustSlacking/status/1621947632607182850

Marjolein Hordijk @JustSlacking

Ik heb net bij mijn lokale boekhandel de dichtbundel van Pim Lammers gekocht. Dat kun jij ook doen om een tegengeluid te laten horen. Hoe cool zou het zijn als hij op deze manier in de bestseller top60 van @cpnb zou komen! Mijn support heeft hij. 💪

https://libris.nl/dekker-vd-vegt/boek?authortitle=pim-lammers/ik-denk-dat-ik-ontvoerd-ben--9789045127897

Reply on Twitter 1621955344090923010 Retweet on Twitter 1621955344090923010 10 Like on Twitter 1621955344090923010 77 Twitter 1621955344090923010
saskiagold Saskia Goldschmidt @saskiagold ·
5 feb

Dieptreurig dat een schrijver doodsbedreigingen ontvangt naar aanleiding van zijn gedichten en verhalen. Koop zijn werk, lees zijn gedichten voor op scholen, laten we op allerlei manieren duidelijk maken dat een schrijver mag schrijven wat hij of zij of hen wil.

Tzum.info @Tzum_info

Nieuws: Pim Lammers trekt zich na doodsbedreigingen terug als dichter van de Kinderboekenweek 2023 https://www.tzum.info/2023/02/nieuws-pim-lammers-trekt-zich-na-doodsbedreigingen-terug-als-dichter-van-de-kinderboekenweek-2023/

Reply on Twitter 1622102165065015296 Retweet on Twitter 1622102165065015296 Like on Twitter 1622102165065015296 1 Twitter 1622102165065015296
Retweet on Twitter Saskia Goldschmidt Retweeted
liekemarsman lieke marsman @liekemarsman ·
2 feb

maar vertel me nog eens waarom een snelweg bezetten om aandacht te vragen voor fossiele subsidies een slecht idee was

Reply on Twitter 1621059455138816000 Retweet on Twitter 1621059455138816000 412 Like on Twitter 1621059455138816000 1777 Twitter 1621059455138816000
Load More

Translated

Die Vintage Queen La Fabrique des Hormones, Gallimard Die Hormoonfabriek, Protea Boekhuis The Hormone Factory, The Other Press Die Glücksfabrik, DTV Shocked Earth

LEZINGEN

Saskia is aangesloten bij SSS (voor lezingen in boekwinkels en bibliotheken). Belangstelling?
Kijk even bij Contact

Zoeken

Tags

aardbevingen aardbevingsroman Amsterdam boekenbal Dagboek uit Bergen-Belsen Dagboek van een landschap De Hormoonfabriek De hormoonfabriek De Voddenkoningin Die Glücksfabrik filmrechten Film Talents gasbevingen gastschrijverschap gaswinning groningen herdenken Hogeland Jacques Audiard jaren zestig Jodenvervolging La Fabrique d'hormones Laura Dols liefdadigheid natuur Nooit meer slapen Oldenburg Open Book Festival recensie Renata Laqueur Sam Tjioe Schokland South-Africa stoppen met drinken The Hormone Factory Toon Agterberg tweedehands kleding Tweede Wereldoorlog uitgeverij Cossee Verplicht Gelukkig verslaving vintage vogels zestigerjaren Zuid-Afrika

Copyright © 2023 · Colofon