..Loom liggen ze daarna op de zeedijk. Femkes huid tintelt. De handen op elkaars buik. De avond gaat over in de nacht, zonder dat het ook maar een greintje koeler wordt, de broei houdt aan. Wel schijnt er een half maantje, een sikkeltje zoals dat aan de hemel staat in films waarin alles perfect is. En dan vraagt Daniëlle lief glimlachend: ‘Wat vind je erger, verdrinken of verpletterd worden?’
Grootvader Zwier, zijn dochter Trijn en kleindochter Femke proberen hun boerderij draaiende te houden, hoewel de keuken onbewoonbaar is verklaard en er in de stallen steeds meer scheuren verschijnen.
Het Hogeland van Groningen is een wiebelig land geworden. De grond trilt steeds vaker. Femke, goed met dieren maar niet met mensen, wil het familiebedrijf Schokland overnemen, maar wel op haar voorwaarden. Zij ziet niets in de ambities van haar moeder, die vindt dat het bedrijf moet groeien. De spanningen tussen moeder en dochter nemen toe, steeds vaker ontvlucht Femke naar het rietland, waar ze haar rust hervindt tussen de kuifeenden en de baardmannetjes.
En dan duikt er een jonge boerin op. Een buurman wordt dakloos. Er ontstaat een ludiek protest in de dorpsgemeenschap tegen het leegtrekken van de bodem. En als dat niet helpt zijn er mensen die vinden dat er tot hardere actie moet worden overgegaan.
Voor Schokland verhuisde Saskia Goldschmidt naar het door aardbevingen getroffen Groningse platteland. Ze woont er inmiddels twee jaar, sprak vele bewoners en werkte mee in de stallen van een melkveehouderij. In Schokland onderzoekt ze wie je bent als je identiteit intens verstrengeld is met je geboortegrond. En hoe je overeind blijft staan als de wereld langzaam instort.
Bekijk de aanbieding van Saskia’s nieuwe boek Schokland dat in september bij uitgeverij Cossee verschijnt (pdf opent in nieuw venster)