Saskia Goldschmidt

Schrijver

  • Home
  • Nieuws
  • Agenda
  • Boeken
    • Schokland
      • Schokland bronnen
      • Schokland recensies
      • Schokland reacties
      • Schokland in de Media
      • Schokland Persmap
      • Schokland vertalingen
    • Veel succes met uw enthousiasme
    • Voddenkoningin
      • Bronnen
      • Recensies
      • Reacties
      • Voddenkoningin in de Media
      • Vertalingen
      • Persmap De Voddenkoningin
    • De hormoonfabriek
      • Recensies
      • Reacties
      • Media
      • Vertalingen
      • Hoorspel
      • Persmap De Hormoonfabriek
    • Verplicht gelukkig
      • Recensies
      • Reacties
      • De voorstelling
      • Media
      • Persmap Verplicht gelukkig
  • Ander werk
  • Blog
  • Saskia Goldschmidt
    • Biografie
    • Media
    • Contact
  • English
    • Biography
    • Shocked Earth
    • The Vintage Queen
    • The Hormone Factory
      • Notes from the author
      • Factsheet
      • Praise
      • Translations
    • Obliged to be happy
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Twitter

Ibga: Hunkeren

7 februari 2017

Mijn besluit was genomen. Ooit ben ik eerder een tijd gestopt met drinken, jaren geleden. Na twaalf maanden onthouding begon ik weer met af en toe zo’n heerlijk glaasje godendrank (zo’n glaasje heeft vaak de vorm van een enorme bel, maar dat terzijde). Het ging een paar weken perfect,  maar verrassend snel zat ik weer aan mijn gewoonte van twee, drie glazen wijn per dag. Ergens las ik dat een verslaafde, aangemeld bij de AAA,  pas na twee jaar onthouding zijn medaille krijgt, kennelijk kost het zo lang om ingesleten gedrag af te leren.
Dus nam in een rigoureus besluit. Ik ging stoppen met alcohol, niet een maand, niet een jaar, twee jaar minimaal. En die twee jaar zei ik alleen maar om het wat minder definitief te maken, want ik wist heus wel dat een verslaafde in de krochten van zijn ziel altijd verslaafd blijft en de enige remedie is om voorgoed van het verleidelijke spul af te blijven.
Het was begin februari 2016 toen ik stopte, de goede voornemens van het nieuwe jaar waren in de eerste maand samen met de laffe natte sneeuw weggedropen, dat minimaliseren van de drank lukte me niet.
Vanaf de eerste dag dat ik stopte, 8 februari, vertelde ik iedereen dat ik gestopt was met drinken. Ik ben een vrouw die haar trots koestert en hoe moeilijk het ook was om die dagelijkse portie wijn te laten staan, nog erger dan niet drinken was voor mij de gedachte dat de mensen om mij heen, zij die me lief zijn, zouden zien dat ik zo verslaafd was, dat ik mijn zo serieus uitgesproken voornemen om niet meer te drinken, niet waar zou kunnen maken. En stiekem gaan drinken, zij die ik lief heb en mezelf bedriegen, nee, dat heb ik nooit gedaan.
Het tweede wat ik deed, een tip van de site van de Jellinekkliniek, was stilstaan bij de risicovolle momenten in mijn leven en daar een plan voor maken. In welke situaties dreigde ik te zwichten voor de nectar?  Aanvankelijk was elke middag 17.30 uur een moment vol risico, waarbij de drang, de drift zich zeurend, jengelend, hunkerend aandiende en die ik begroette met een vilein: daar ben je weer, kreng en vervolgens dat hunkerkreng dapper te lijf ging met het kopje thee of spa of tomatensap.  Mijn stemming daarbij was een combinatie van trots, omdat ik niet zwichtte, vermengd met  lichte walging, want mijn toekomst strekte zich voor me uit als een vreugdeloos moeras, een poel van saaiheid en braafheid en gelijkmatigheid. Het was rouw, pure rouw, het was de pijn van het afscheid, het voorgoed afstand doen van het genot, van de lichte roes, van de extra kleur die alcohol aan het eten, het samenzijn met anderen, aan het leven zelf gaf.
Ik ontdekte dat de hunkering naar drank bij mij deels samenging met trek  krijgen en dat het hielp om iets te eten, de trek te lijf te gaan, zeker voordat ik afreisde naar een risicovolle onderneming als een borrel, een boekpresentatie, een etentje waarbij het eten nog lang niet op tafel zou worden gezet. Al die momenten die beginnen op dat verrekte uur, dat moment dat de drang, de drift, de hunkering op zijn sterkst is.
Ik wist dat het belangrijk was me vooraf te realiseren dat het moeilijke momenten zouden zijn en dat dat niet erg was, dat het smachten na een half uur voorbij ging. Ik wist en hield me zelf voor dat als ik me dat halve uur  maar tot spa beperkte ik mezelf alweer een dag gered had. Dag na dag, zo doe je dat, met afscheid nemen, met rouw.
En het hielp ook daar, bij al die etentjes en presentaties zodra me drank werd aangeboden, te verkondigen dat ik  niet meer dronk. Trots is voor mij een belangrijke motor tot verandering gebleken.

Volgende keer: Hoe kwam ik  alcoholoos het Boekenbal door? En is het dan nog leuk…?

 

Saskia Goldschmidt Follow

Writer, translated in VK,France, Germany. Hormone Factory, Vintage Queen,Shocked Earth. Vital in life: humor and compassion.

SaskiaGold
Retweet on Twitter Saskia Goldschmidt Retweeted
roxanevaniperen Roxane van Iperen @roxanevaniperen ·
23h

Goed idee van @OscarvanG: iedere dag van de Boekenweek een schrijver mee met Pim Lammers @cpnb? Geen knieval voor heksenjachten.

Reply on Twitter 1622239538213945344 Retweet on Twitter 1622239538213945344 13 Like on Twitter 1622239538213945344 241 Twitter 1622239538213945344
Retweet on Twitter Saskia Goldschmidt Retweeted
jjmdera Jeroen Dera @jjmdera ·
4 feb

Allemaal doen wat Marjolein zegt! Niet alleen als tegengeluid, maar ook omdat het écht goede jeugdpoëzie is. https://twitter.com/justslacking/status/1621947632607182850

Marjolein Hordijk @JustSlacking

Ik heb net bij mijn lokale boekhandel de dichtbundel van Pim Lammers gekocht. Dat kun jij ook doen om een tegengeluid te laten horen. Hoe cool zou het zijn als hij op deze manier in de bestseller top60 van @cpnb zou komen! Mijn support heeft hij. 💪

https://libris.nl/dekker-vd-vegt/boek?authortitle=pim-lammers/ik-denk-dat-ik-ontvoerd-ben--9789045127897

Reply on Twitter 1621955344090923010 Retweet on Twitter 1621955344090923010 10 Like on Twitter 1621955344090923010 72 Twitter 1621955344090923010
saskiagold Saskia Goldschmidt @saskiagold ·
5 feb

Dieptreurig dat een schrijver doodsbedreigingen ontvangt naar aanleiding van zijn gedichten en verhalen. Koop zijn werk, lees zijn gedichten voor op scholen, laten we op allerlei manieren duidelijk maken dat een schrijver mag schrijven wat hij of zij of hen wil.

Tzum.info @Tzum_info

Nieuws: Pim Lammers trekt zich na doodsbedreigingen terug als dichter van de Kinderboekenweek 2023 https://www.tzum.info/2023/02/nieuws-pim-lammers-trekt-zich-na-doodsbedreigingen-terug-als-dichter-van-de-kinderboekenweek-2023/

Reply on Twitter 1622102165065015296 Retweet on Twitter 1622102165065015296 Like on Twitter 1622102165065015296 1 Twitter 1622102165065015296
Retweet on Twitter Saskia Goldschmidt Retweeted
liekemarsman lieke marsman @liekemarsman ·
2 feb

maar vertel me nog eens waarom een snelweg bezetten om aandacht te vragen voor fossiele subsidies een slecht idee was

Reply on Twitter 1621059455138816000 Retweet on Twitter 1621059455138816000 412 Like on Twitter 1621059455138816000 1773 Twitter 1621059455138816000
Load More

Translated

Die Vintage Queen La Fabrique des Hormones, Gallimard Die Hormoonfabriek, Protea Boekhuis The Hormone Factory, The Other Press Die Glücksfabrik, DTV Shocked Earth

LEZINGEN

Saskia is aangesloten bij SSS (voor lezingen in boekwinkels en bibliotheken). Belangstelling?
Kijk even bij Contact

Zoeken

Tags

aardbevingen aardbevingsroman Amsterdam boekenbal Dagboek uit Bergen-Belsen Dagboek van een landschap De Hormoonfabriek De hormoonfabriek De Voddenkoningin Die Glücksfabrik filmrechten Film Talents gasbevingen gastschrijverschap gaswinning groningen herdenken Hogeland Jacques Audiard jaren zestig Jodenvervolging La Fabrique d'hormones Laura Dols liefdadigheid natuur Nooit meer slapen Oldenburg Open Book Festival recensie Renata Laqueur Sam Tjioe Schokland South-Africa stoppen met drinken The Hormone Factory Toon Agterberg tweedehands kleding Tweede Wereldoorlog uitgeverij Cossee Verplicht Gelukkig verslaving vintage vogels zestigerjaren Zuid-Afrika

Copyright © 2023 · Colofon