Ze bestaan.
Ik heb ze ontmoet. Een zaal met tweehonderd lezende scholieren uit Franstalig België en uit Zuid-Nederland. En een zaal met honderd lezende scholieren uit Duitsland.
Zo goed als allemaal hadden ze de twee boeken gelezen van de schrijvers voor wie ze met bussen uit verschillende dorpen en steden waren gekomen, naar de zalen waar Jonas Lüscher, auteur van Het voorjaar van de barbaren en ik, dankzij De Hormoonfabriek, waren uitgenodigd.
Enthousiaste leerlingen, die vragen hadden voorbereid, zoals; waarom zijn er zoveel vrouwen slachtoffer in uw boek, wie is uw lievelingspersonage, vindt u niet dat u een stereotiep bevestigd, door uw Joodse hoofdpersoon zo op winst belust te laten zijn? Ze hadden de boeken goed gelezen, veel van hen waren er enthousiast over. We hadden lamme armen van het signeren, want behalve de boeken die de school had aangeschaft, hadden vele van hen ze persoonlijk gekocht.
Ik werd er erg vrolijk van, van die zalen met lezende scholieren. En van het feit, dat er verschillende talen door elkaar gesproken werden, want meertaligheid is nu eenmaal een must in een streek waarin verschillende Europese talen gesproken worden, door mensen die daar geen probleem van maken, maar de meertaligheid als gegeven accepteren.
De Duitssprekende directeur van EuregioList heet zijn jonge gasten welkom in het Nederlands, De Franstalige jongeren bedanken de Nederlandse schrijver na signeren met een stevig: ‘Dank u wel’ en de Nederlandse bibliothecaris begeleid de Franstalige bezoekers naar de zaal in hun moedertaal. En als het inhoudelijk te ingewikkeld wordt en de talenkennis te kort schiet, zijn er leerlingen van de opleiding tot tolk, die met een indrukwekkend gemak, hele lappen tekst in een andere taal omzetten.
Een prachtig jaarlijks terugkerend fenomeen, die Euregio-Literatuur-Prijs. Wordt het geen tijd dat er wat meer aandacht aan wordt besteed? Aan een initiatief die zowel meertalige uitwisseling als het lezen onder jongeren stimuleert? Ja, het speelt zich niet af in de Randstad. Het speelt zich af in een gebied waarover soms wat doorsijpelt hier in het westen, als het gaat over werkeloosheid of taalstrijd. Tijd voor wat positief nieuws uit een regio, waarover bitter weinig geschreven wordt. Hierbij. En ik hoop dat ik die prijs win, want dan mag ik er nog eens heen!
