Er heerst een gevaarlijke epidemie in Waterland. ‘Schilderen lantaarnpalen’ schreeuwen zwarte letters overal vanaf knalgele ondergrond je toe, met daarboven een rode driehoek met een zwart uitroepteken op witte ondergrond. Dat internationale waarschuwingsbord geeft aan dat de voorbijganger bedreigd wordt door grote gevaren.
Van onze zo daadkrachtige regering mogen we toch verwachten, dat hun communicatie met de burger gevoerd wordt in perfect Nederlands. Daarover heb ik bij de tekst op dit bord mijn grote twijfels.
Want wat moet de voorbijganger zich bij deze waarschuwing voorstellen? Schilderen lantaarnpalen! is voor velerlei interpretaties vatbaar en in elk geval krakkemikkig Nederlands.
Gezien de nadruk die de regering op eigen verantwoordelijkheid legt, zou het kunnen betekenen dat ‘de controleur’ geconstateerd heeft dat de lantaarnpalen een verfje kunnen gebruiken en op deze wijze de Waterlander attent wil maken op zijn burgerplicht de verlichting in zijn straatje een verfbeurt te geven. Gezien het uitroepteken is dit geen voorstel of vraag, maar een uitdrukkelijk bevel. In dat geval was het handig geweest een deadline aan te geven, wanneer de controleur terugkomt om na te gaan of de burger aan zijn plicht voldaan heeft. En misschien ook een advies over de kleur die gebruikt moet worden, of betekent de verzelfstandiging van de burger ook dat deze zelf mag kiezen welke kleur zijn of haar lantaarnpaal krijgt?
Of is het een oproep van Halbe Zijlstra, die een nieuwe activiteit voor kunstenaars heeft bedacht? Geen gekladder meer op canvas, doe iets nuttigs, verf het land! Dit is misschien het begin van de liberale revolutie, waarbij de kunstenaars een nieuwe taak in het leven krijgen: lantaarnpalen schilderen. En als ze daarmee klaar zijn, verschijnt een nieuw bord: Schilderen hekjes! Schilderen bankjes! Schilderen openbare toiletten! Dat zal ze leren. Zo wordt ons opgeschilderde land eindelijk de plek waarbij men de vingers vol terpentijn af kan likken.
Ik zie nog één andere mogelijkheid; hier wordt de voorbijganger gewezen op een uniek fenomeen, namelijk dat de lantaarnpalen zelf aan het schilderen slaan. Dat is natuurlijk nog nooit ergens ter wereld vertoond en verdient onze oprechte trots. In Griekenland zie ik ze dat nog niet doen, daar geven de lantaarnpalen straks niet eens meer licht. Dit kunnen alleen echte, Nederlandse lantaarnpalen. Maar ook hierbij geldt, dat de informatie betrekkelijk summier is. Want wanneer doen die lantaarnpalen dat dan, overdag, ’s nachts? Kun je daar gewoon naar kijken, of durven ze dan niet meer? Moet je je verstoppen in een speciaal daarvoor aangelegde lantaarnpaalkijkhut?
Kortom Mark Rutte, voordat je van je welverdiende vakantie gaat genieten, graag nog even de bezem door de afdeling communicatie. In plaats van vijfendertig procent Nederlands repertoire (Frans woord, één strafpunt), eerst correct en helder Nederlands op de borden in Hollandse straten.
