Mijn besluit was genomen. Ooit ben ik eerder een tijd gestopt met drinken, jaren geleden. Na twaalf maanden onthouding begon ik weer met af en toe zo’n heerlijk glaasje godendrank (zo’n glaasje heeft vaak de vorm van een enorme bel, maar dat terzijde). Het ging een paar weken perfect, maar verrassend snel zat ik weer aan mijn gewoonte van twee, drie glazen wijn per dag. Ergens las ik dat een verslaafde, aangemeld bij de AAA, pas na twee jaar onthouding zijn medaille krijgt, kennelijk kost het zo lang om ingesleten gedrag af te leren.Lees verder
Ik ben geen alcoholist. Toch?
Een wijntje, een biertje, ook ik hield, zoals bijna iedereen in mijn omgeving, van een alcoholische versnapering op zijn tijd. Alleen was dat bijna elke avond, zo rond een uur of half zes. Ik dronk me niet klem: twee, drie glaasjes, voor en tijdens het eten, meer was het niet, tenzij er een feestje was, of een heel gezellig etentje, dan kon het oplopen tot vijf, maximaal zes. Jarenlang genoot ik met veel plezier van de Montepulciano, de Pino Grigio, de Barbera zonder ergens last van te hebben. Ik was een vrouw die goed tegen drank kon, een stoer wijf.Lees verder
